...ดูภาพนี้แล้วอบอุ่นหัวใจ...
......รอยเท้าเล็กๆที่เดินเคียงกันไป....
.......พิกเล็ทเดินตามหลังและมองพูห์เหมือนมีท่าทีกังวลใจ......
...พูห์ชำเลืองมองพิกเล็ทเหมือนกับบอกว่าไม่มีอะไร...........
......ถ้อยคำสนทนาของพิกเล็ทกับพูห์ยิ่งจับใจ....
...ขณะที่เดินไปด้วยกัน "พูห์" พิกเล็ทเรียกชื่อพูห์เบาๆ...
....."มีอะไร พิกเล็ท" พูห์หันมาถาม....
........"เปล่าไม่มีอะไร เพียงแค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกัน".....
....ไม่รู้ว่าระหว่างพูห์กับพิกเล็ทใครควรจะเป็นฝ่ายขอเสียง.....
.........คนที่เดินตามหรือคนที่เดินนำหน้า....
.............ในชีวิตคนเราที่ต้องเดินไปข้างหน้า.....
.....เราเคยหันมองคนข้างๆไหมว่ามีใครบ้างที่ยังเดินตามเรา....
.........พูห์อาจจะมั้นใจว่ายังมีพิกเล็ทที่เป็นเพื่อนที่แสนดีคอยเดินตาม......
.......แต่พิกเล็ทกลับไม่มั่นใจเพราะกลัวว่าพูห์จะมัวเดินไปข้างหน้าจนลืมเพื่อนตัวเล็กอย่างเขา.....
***คิดว่าหลังจากที่พิกเล็ทพูดจบ พิกเล็ทคงวิ่งไปจับมือพูห์ไว้แล้วก้าวไปด้วยกัน***
"......ฉันจะไม่เดินนำหน้าเธอเพราะฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะไม่ลืมเธอ....
.....แล้วฉันก็จะไม่เดินตามหลังเธอเพราะว่าฉันกลัวตามเธอไม่ทัน.....
.........แต่ฉันจะจับมือเธอเดินไปด้วยกัน บนทางเดินที่แสนไกล...........
........เราสองคนจะมีกันและกันไปตลอดทางเดิน....."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น